پروپوزال بررسی رابطه‌ی بین ابعاد شخصیت و سلامت عمومی در دانشجویان

پروپوزال بررسی رابطه‌ی بین ابعاد شخصیت و سلامت عمومی در دانشجویان در 13 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

 

پروپزال کارشناسی ارشد شامل:

مقدمه و بیان مساله

اهمیت و ضرورت پژوهش

اهداف اصلی و فرعی پژوهش

سوالات پژوهش

فرضیه های پژوهش

تعاریف مفهومی و عملیاتی متغیرها

پیشینه پژوهش

طرح پژوهش

جامعه و نمونه پژوهش

روش نمونه گیری

ابزار های پژوهش

روش جمع آوری داده ها

روش تجزیه و تحلیل داده ها

منابع فارسی و انگلیسی به شیوه APA

فایل به صورت ورد و با فرمت doc  می باشد و قابل ویرایش می باشد.

 

قسمت هایی از پروپزال:

مقدمه و بیان مسئله

 بررسی‌های مرتبط با رضایت، سازگاری، و سلامت عمومی به مطالعه‌ی این امر می‌پردازد که افراد چگونه و به چه دلایلی تجارب خوشایندی در ابعاد مختلف زندگی‌شان به‌جا می‌گذارند. محققان در این زمینه متغیرهای گوناگونی چون سن، جنس، و … را در حیطه‌های زیستی و اجتماعی، در سازگاری عمومی افراد مؤثر دانسته‌اند. اما، نتایج حاکی از آن بوده است که این متغیرها تأثیر اندکی در سازگاری و سلامت عمومی افراد دارند (فریدمن[1]، 2000). از آن پس، محققان به‌طور فزاینده‌ای به مطالعه و بررسی شخصیت و ابعاد آن به‌عنوان عاملی تأثیرگذار در سلامت عمومی افراد پرداختند و بررسی‌ها نشان دادند که شخصیت افراد می‌تواند مهم‌ترین عامل تأثیرگذار در سازگاری و سلامتی آنان به‌شمار آید (مک‌کری و کوستا[2]، 1980؛ مایرز و دینر[3]، 1995؛ هایز و جوزف[4]، 2003).

اخیراً تحقیق در زمینه‌ی شخصیت و ارتباط آن با سلامتی و آسیب‌های روان‌شناختی توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. شواهد تجربی زیادی نیز وجود دارد مبنی بر این‌که صفات شخصیتی در ایجاد، کاهش، یا از بین بردن علایم اختلالات روانی نقش مهمی را ایفاء می‌کنند (وایدیگر و سیدلیتز[5]، 2002؛ وایدیگر، 2005). در دهه‌های اخیر، بسیاری از محققان بر این عقیده‌اند که مدل پنج عاملی شخصیت[6]، می‌تواند دانش ما را درباره‌ی شخصیت و سلامتی افزایش دهد (اسمیت و ویلیامز[7]،1992؛ به‌نقل از کروتکوف و هانا[8]، 2004). چنان‌که می‌توان گفت هر یک از پنج عامل اصلی روان نژندگرایی[9](N)، برون‌گرایی[10](E)، انعطاف‌پذیری[11](O)، دلپذیر بودن[12](A) و با وجدان بودن[13] (C)، به‌عنوان مجموعه‌ای از صفات سازش یافته‌ای هستند که می‌توانند هم به فرد و هم به گروه جهت رسیدن به نیازهای اساسی‌شان کمک نمایند (باس[14]،1996؛ به‌نقل از همان منبع).